Manipulisanje činjenicama
Borojević tvrdi da ljudi koji su rođeni slepi ne mogu biti gej. Demantuju ga i stvarnost i nauka
30.09.2024. Stefan Kosanović Photo by Eren Li
Gostujući u emisiji televizije Kurir, teoretičar zavere Saša Borojević izneo je tvrdnje da nijedna osoba koja je rođena slepa nije homoseksualna, sugerišući da je homoseksualnost proizvod indoktrinacije i manipulacije. Ova teza izazvala je burne reakcije na društvenim mrežama, a video-isečak emisije ubrzo je postao viralan. Međutim, već priznata naučna istraživanja ukazuju na to da je seksualna orijentacija biološki uslovljena, to jest da se ljudi rađaju sa predispozicijom za određenu orijentaciju.
Predsednik Srbije, Aleksandar Vučić je na Generalnoj skupštini Ujedinjenih nacija, održanoj prošle nedelje, između ostalog, izjavio da će se „tradicionalna Srbija” suprotstaviti „woke” pokretu koji, kako kaže, negira porodične vrednosti.
Upravo zbog ove izjave, televizija Kurir emitovala je emisiju posvećenu tom pokretu, a u koju su pozvali poznatog teoretičara zavera Sašu Borojevića.
Tokom cele emisije, Borojević je negativno govorio o članovima LGBTK+ zajednice, pa je, između ostalog, spomenuo i jedno „čudno” istraživanje za koje je, kako tvrdi, „saznao pre nekoliko dana”. Nije precizirao o kom istraživanju je reč, ali je izjavio da ono pokazuje kako nijedna osoba koja je rođena slepa „nije gej”.
„Ako je to nešto prirodno, trebalo bi da postoji i među slepima. Izgleda da je vizuelna percepcija ključna, a kada je ona u pitanju, glavnu ulogu imaju indoktrinacija i manipulacija (novinarka se ubacuje i dodaje – „promocija” prim. aut)”.
Video-isečak ovog dela emisije postao je viralan na društvenim mrežama, pogotovo nakon što ga je i sam Borojević podelio na svojim profilima.
U osnovi, pitanje koje je Saša Borojević otvorio tiče se jednog od centralnih pitanja u raspravi o seksualnoj orijentaciji – da li se ljudi rađaju kao gej ili to postaju tokom života. Borojević svojim narativom promoviše tezu da se homoseksualnost razvija pod uticajem okruženja, vizuelne percepcije i, kako on tvrdi, manipulacije.
Međutim, postoje brojne naučne studije koje ukazuju na to da se seksualna orijentacija, uključujući homoseksualnost, u velikoj meri formira pre rođenja, tj. da je ona urođena.
Biološki faktori, poput genetskih predispozicija i prenatalnih hormonskih uticaja (fetus je tokom razvoja izložen različitim hormonima) igraju ulogu u razvoju seksualne orijentacije.
Jedno od najpoznatijih istraživanja je studija iz 1993. godine koju je sproveo Din Hejmer, a koja je pokazala povezanost između određenih genetskih markera na X hromozomu (regija poznata kao Xq28) i homoseksualne orijentacije kod muškaraca. Hajmerova ekipa je otkrila da homoseksualni muškarci češće dele određene genetske markere u ovoj regiji, što ukazuje na genetsku predispoziciju za homoseksualnost.
Simon Levej je još 1991. godine proučavao hipotalamus i otkrio da su određeni delovi mozga manji kod homoseksualnih muškaraca nego kod heteroseksualnih. Ova razlika u strukturi mozga sugeriše da biološki faktori igraju ulogu u određivanju seksualne orijentacije.
Ipak, to ne isključuje mogućnost da se seksualna orijentacija može razvijati i tokom života.
Neki pojedinci mogu otkriti ili prihvatiti svoju seksualnu orijentaciju kasnije u životu, pod uticajem iskustava, introspekcije ili promene u društvenim normama. Neke ljude privlače i oba pola. Ova fleksibilnost ne negira biološke osnove seksualne orijentacije, već samo ukazuje na kompleksnost ljudske seksualnosti.
S ovim u vidu, Borojevićeva teza da homoseksualnost isključivo proizilazi iz vizuelne percepcije i spoljnog uticaja je pojednostavljena i ignorše deo naučnih istraživanja koja potvrđuju biološku osnovu seksualne orijentacije.
Kada je reč o invaliditetima, poput slepila, nije naučno dokazano da je to u bilo kakvoj vezi s seksulanom orijentacijom.
Štaviše, postoje organizacije koje se bavi slepim i slabovidim LGBTK+ osobama, kao i naučne publikacije koje pišu o takvim slučajevima.
Tako se organizacija „Blind LGBT Pride International” (BPI) iz Sjedinjenih Američkih Država zalaže za podizanje svesti, inkluziju i dobrobit slepih i slabovidih osoba iz LGBTK+ zajednice kroz edukaciju i međusobnu podršku. Osnovana je 1999. godine i zvanično je priznata kao pridruženi član Američkog saveta za slepe 2000. godine.
U Americi postoji i „National Federation of the Blind – LGBT Division” (NFB-LGBT), ogranak Nacionalne federacije slepih, koji se fokusira na prava i podršku slepih i slabovidih osoba iz LGBTK+ zajednice. Organizacija radi na promociji inkluzije i pružanju resursa, sa ciljem da poboljša kvalitet života slepih LGBTK+ osoba.
Takođe, pretragom interneta mogu se pronaći svedočanstva slepih osoba iz LGBTK+ zajednice na blogovima, portalima i društvenim mrežama.
Logici Saše Borojevića ne ide u prilog i činjenica da su mnoge LGBTK+ osobe, posebno u mladosti, suočene sa ozbiljnim oblicima maltretiranja i nasilja zbog svoje seksualne orijentacije. U mnogim društvima, ove osobe žive u konstantnom strahu, dok je u nekim zemljama homoseksualnost čak i zakonski zabranjena. Ako bi orijentacija zaista bila nešto što se isključivo usvaja pod uticajem okruženja, mnogi bi verovatno „prešli” na heteroseksualnost kako bi izbegli stigmatizaciju i nasilje.
Saša Borojević je česta tema različitih redakcija koje se bave proverom činjenica, a njegove tvrdnje su više puta bile demantovane. Na ovom linku možete pronaći tekstove koje je o njemu pisalo Raskrikavanje. Uprkos tome što često iznosi netačne informacije u javnosti, Borojević je na poslednjim izborima postao odbornik u Skupštini grada Beograda.
